SW-197 ระยะห่างระหว่างเรา... เหลือแค่ลมหายใจ

เด็กสาวโรงเรียนเอกชนที่มีชื่อเสียงและมีประสบการณ์เป็นผู้ชาย ฉันไม่สามารถซ่อมมันได้แม้ว่ากระโปรงของฉันจะพลิกกลับและกางเกงของฉันจะมองเห็นได้บนรถบัสที่แออัดซึ่งไม่สามารถขยับได้ เมื่อฉันวาง Ji-Po ที่สร้างขึ้นของฉันไว้ใกล้ ๆ มันเป็นรอยแตกที่ยังไม่พัฒนาซึ่งเปียกด้วยความละอายและความตื่นเต้น แม้ว่าเธอจะปฏิเสธอย่างเขินอายในตอนแรก เมื่อเธอใส่เส้นเมอริเมริเข้าไป เธอก็จะฆ่าเสียงของเธอและโดนโจมตีเป็นครั้งแรก